برای ارتباط برنامه با بانک اطلاعاتی نیاز به یک رشته اتصال یا connection string می باشد. در این مقاله می خوانید که کانکشن استرینگ چیست و نحوه کار آن چگونه است؟ و به بررسی و شناخت نحوه نوشتن connection string در asp.net بپردازیم.
کانکشن استرینگ چیست؟
connection string چیست؟ کانکشن استرینگ حلقه اتصال وب سایت و پایگاه داده است که چگونگی ارتباط با دیتابیس را تعیین میکند. یک رشته که شامل نام پایگاه داده، نام سرور دیتا بیس و یا نشانی IP آن، نام کاربر و رمز آن است. این رشته اگرچه به طور پیشفرض در فایل web.config ذخیره می شود برخی کاربران جهت ارتقا ضریب امنیت سایت خود، کانکشن استرینگ را در کدهای برنامه و یا در یک فایل dll نگهداری می کنند.
این رشته از آدرس دیتابیس، نام دیتابیس، نام کاربر و رمز عبور تشکیل شده است. اگر به هر دلیلی یکی از قسمتها به درستی وارد نشود، یقین داشته باشید که رشته اتصال مشکل دارد و نسبت به تصحیح آن باید اقدام نمایید. در زیر یک نمونه از رشته های اتصال استاندارد را مشاهده می نمایید.
به شما پیشنهاد می شود برای کسب اطلاعات در حوزه asp.net چیست مقاله ما را مطالعه نماببد.
ساختار کانکشن استرینگ
Data Source=myServerAddress;Initial Catalog=myDataBase;User Id=myUsername;
در این قسمت ID معرف نام کاربری دیتابیس، Catalog نام دیتابیس و Data source نیز آدرس پایگاه داده را مشخص می نمایند.
در طراحی وب سایت ها یکی از مهمترین مباحث اتصال به پایگاه داده ها و ذخیره اطلاعات و بازیابی آنها یکی از اصلی ترین نیاز های هر نرم افزار بشمار می رود.
مراحل اتصال به پایگاه داده با connection string
به همین دلیل ASP.Net جهت کار با پایگاه داده راهکارهای مختلفی را ارائه نموده است. یکی از این راهکارها ابزاری بنام ADO.NET می باشد. این ابزار شامل کتابخانه و توابع مفید جهت سهولت در نقل و انتقالات دیتابیس می باشد. برای اتصال به پایگاه داده مراحل زیر را باید طی کنیم :
- اتصال به پایگاه داده مقصد
- ارسال درخواست
- از بین بردن اتصال
برای اجرای مراحل ذکر شده به دو عامل نیاز دارید :
- Connection String
- Connection Object
برای ارتباط با دیتابیس Access بر خلاف MSSQL اختلافاتی در رشته اتصال وجود دارد. بعنوان مثال به رشته زیر توجه نمایید :
provider = Microsoft.ace.oledb.13.0;data source=c:databaseaccess2000.accdb;persist security info=false;
برخلاف آنچه که در MSSQL وجود دارد، در رشته اتصال Access مسیر فیزیکی پایگاه داده در داخل آن نوشته می شود. ConnectionObject بعنوان یک واسط بین پایگاه داده و کد برنامه عمل می نماید. در دیتابیس MSSQL از SQLConnection استفاده می گردد و در Access از Oledbconnection استفاده می شود.
برای کسب اطلاعات در حوزه MSSQL چیست به شما پیشنهاد می شود مقاله ما را مطالعه نمایید.
در گام دوم باید درخواست ارسال شده توسط کاربر مورد بررسی قرار گیرد. نخست باید رشته درخواست را که بصورت یک اسکریپت می باشد به زبان SQL بنویسید و این رشته را توسط یک Connection Object به دیتا بیس متصل نمایید.
درخواستهایی که از طریق کاربر و یا برنامه برای پایگاه داده ارسال می گردد به دو بخش کلی تقسیم می گردد :
- درخواست های اجرایی : این درخواست ها فقط اطلاعات را از پایگاه داده برای کاربر نمایش میدهند.
- درخواستهای خواندنی : این درخواستها علاوه بر ارائه اطلاعات امکان استفاده از دستوراتی مانند Select را بما میدهند.
این درخواستها به دو بخش اصلی تقسیم می گردند. در روش متصل اطلاعات بصورت ردیف به ردیف و رو به جلو توسط یک object به نام خواننده اطلاعات ، خوانده می شود . در تمام این مدت ارتباط با دیتا بیس برقرار خواهد بود.
در روش منفصل پس از اجرای درخواست، با توجه به عواملی که در پایگاه داده وجود دارد، درخواست در یک object بنام dataset ذخیره می شود. با استفاده از این شی دیگر نیازی به ایجاد ارتباط با بانک اطلاعاتی نیست و پس از پرشدن این Object ارتباط قطع می شود و می توان بصورت آفلاین با دیتا بیس ارتباط برقرار نمود.
در پایان پیشنهاد می کنیم برای کسب اطلاعات در مورد Data Binding، مقاله ی Data Binding چیست ؟ را مطالعه کنید.