در این مقاله به بررسی و مقایسه ی انواع داده (Data Type) در پایگاه داده SQL Server 2008 با سایر پایگاه های داده از قبیل Oracle و MySQL و Access می پردازیم.در ادامه به چگونگی نگاشت پایگاه های داده ی مذکور به پایگاه داده SQL Server 2008 خواهیم پرداخت.
جدول زیر چگونگی نگاشت انواع داده ها (Data Type) بین پایگاه های داده ی Oracle و SQL Server را نشان می دهد.
نوع داده Oracle | نوع داده SQL Server | جایگزین |
BFILE | VARBINARY(MAX) | بله |
BLOB | VARBINARY(MAX) | بله |
CHAR([1-2000]) | CHAR([1-2000]) | بله |
CLOB | VARCHAR(MAX) | بله |
DATE | DATETIME | بله |
FLOAT | FLOAT | خیر |
FLOAT([1-53]) | FLOAT([1-53]) | خیر |
FLOAT([54-126]) | FLOAT | خیر |
INT | NUMERIC(38) | بله |
INTERVAL | DATETIME | بله |
LONG | VARCHAR(MAX) | بله |
LONG RAW | IMAGE | بله |
NCHAR([1-1000]) | NCHAR([1-1000]) | خیر |
NCLOB | NVARCHAR(MAX) | بله |
NUMBER | FLOAT | بله |
NUMBER([1-38]) | NUMERIC([1-38]) | خیر |
NUMBER([0-38],[1-38]) | NUMERIC([0-38],[1-38]) | بله |
NVARCHAR2([1-2000]) | NVARCHAR([1-2000]) | خیر |
RAW([1-2000]) | VARBINARY([1-2000]) | خیر |
REAL | FLOAT | خیر |
ROWID | CHAR(18) | خیر |
TIMESTAMP | DATETIME | بله |
TIMESTAMP(0-7) | DATETIME | بله |
TIMESTAMP(8-9) | DATETIME | بله |
TIMESTAMP(0-7) WITH TIME ZONE | VARCHAR(37) | بله |
TIMESTAMP(8-9) WITH TIME ZONE | VARCHAR(37) | خیر |
TIMESTAMP(0-7) WITH LOCAL TIME ZONE | VARCHAR(37) | بله |
TIMESTAMP(8-9) WITH LOCAL TIME ZONE | VARCHAR(37) | خیر |
UROWID | CHAR(18) | خیر |
VARCHAR2([1-4000]) | VARCHAR([1-4000]) | بله |
FLOAT([54-126]) | FLOAT | خیر |
INT | NUMERIC(38) | بله |
INTERVAL | DATETIME | بله |
LONG | VARCHAR(MAX) | بله |
LONG RAW | IMAGE | بله |
NCHAR([1-1000]) | NCHAR([1-1000]) | خیر |
NCLOB | NVARCHAR(MAX) | بله |
NUMBER | FLOAT | بله |
NUMBER([1-38]) | NUMERIC([1-38]) | خیر |
NUMBER([0-38],[1-38]) | NUMERIC([0-38],[1-38]) | بله |
NVARCHAR2([1-2000]) | NVARCHAR([1-2000]) | خیر |
RAW([1-2000]) | VARBINARY([1-2000]) | خیر |
REAL | FLOAT | خیر |
ROWID | CHAR(18) | خیر |
TIMESTAMP | DATETIME | بله |
TIMESTAMP(0-7) | DATETIME | بله |
TIMESTAMP(8-9) | DATETIME | بله |
TIMESTAMP(0-7) WITH TIME ZONE | VARCHAR(37) | بله |
TIMESTAMP(8-9) WITH TIME ZONE | VARCHAR(37) | خیر |
TIMESTAMP(0-7) WITH LOCAL TIME ZONE | VARCHAR(37) | بله |
TIMESTAMP(8-9) WITH LOCAL TIME ZONE | VARCHAR(37) | خیر |
UROWID | CHAR(18) | خیر |
VARCHAR2([1-4000]) | VARCHAR([1-4000]) | بله |
TIMESTAMP(8-9) WITH TIME ZONE | VARCHAR(37) | خیر |
TIMESTAMP(0-7) WITH LOCAL TIME ZONE | VARCHAR(37) | بله |
TIMESTAMP(8-9) WITH LOCAL TIME ZONE | VARCHAR(37) | خیر |
UROWID | CHAR(18) | خیر |
VARCHAR2([1-4000]) | VARCHAR([1-4000]) | بله |
جدول ۱
انواع داده ها در پایگاه داده های Oracle و Microsoft SQL Server معمولا بطور کامل با یکدیگر تطابق ندارند. در صورت امکان هنگامیکه یک جدول پایگاه داده Oracle انتشار می یابد، تطابق انواع داده ها بطور خودکار انجام می شود. در حالتیکه نگاشت نوع داده واضح نباشد، نگاشت های نوع داده ی جایگزین ارائه می شود. ستون جایگزین ها در جدول فوق وجود یا عدم وجود نگاشت های جایگزین را نشان می دهند.
ملاحظات برای نگاشت انواع داده ها:
هنگام Replicate داده ها از پایگاه داده ی Oracle، موارد زیر را مد نظر داشته باشید:
انواع داده های زیر در SQL Server پشتیبانی نمی شوند. ستون هایی که این انواع را دارند، نمی توانند Replicate شوند.
– Object types
– XML types
– Varrays
– Nested tables
– Columns that use REF
نوع داده ی Date:
نوع داده ی Date در SQL Server از سال ۱۷۵۳ تا ۹۹۹۹ بعد از میلاد مسیح موجود می باشند، در حالیکه نوع داده ی Date در Oracle از ۴۷۱۲ قبل از میلاد مسیح تا ۴۷۱۲ بعد از میلاد مسیح موجود می باشد. اگر یک ستون از نوع داده ی Date شامل مقادیری باشد که در بازه زمانی برای SQL Server قرار نداشته باشد، بایستی نوع داده ی جایگزین ( که (VARCHAR(19 می باشد) را انتخاب نمایید.
انواع داده ی NUMBER و FLOAT:
منظور از اندازه (Scale) در نوع داده ی Number تعداد ارقام یک داده از نوع Number است و منظور از دقت (Precision) در این نوع داده تعداد ارقام بعد از نقطه ی اعشار است. برای مثال در عدد ۱۲۳.۴۵ اندازه ۵ و دقت ۲ می باشد. Oracle اعداد با اندازه بیشتر از دقت را مجاز می داند ( مثلا (Number(4,5 ) اما در SQL Server دقت بایستی برزگتر یا مساوی اندازه باشد. هنگام نگاشت نوع داده ی Number از پایگاه داده Oracle به پایگاه داده ی SQL Server اگر دقت بزرگتر از اندازه باشد، دقت برابر با اندازه در نظر گرفته می شود. مثلا نوع داده ی (Number(4,5 در پایگاه داده ی Oracle به نوع داده ی (Numeric(5,5 در پایگاه داده ی SQL Server نگاشت می شود.
نکته: اگر اندازه و دقت را برای نوع داده ی Number مشخص نکنید، SQL Server بطور پیش فرض ماکزیمم مقدار (یعنی ۸ برای اندازه و ۳۸ برای دقت) را برای آنها در نظر می گیرد . توصیه ما این است که مقدار دقت و اندازه را در Oracle برای عملکرد و ذخیره سازی بهتر هنگامیکه داده Replicate می شود، مشخص نمایید.
انواع داده با حجم بزرگ:
اوراکل حداکثر تا ۴ گیگابایت و SQL Server حداکثر تا ۲ گیگابایت از انواع داده با حجم بزرگ را پشتیبانی می نماید. داده های Replicate شده بیش از ۲ گیگابایت در SQL Server، کوتاه خواهند شد. اگر جدول Oracle شامل ستون BFILE باشد، داده ها ی مربوط به ستونی که از نوع داده ی BFILE باشد، در سیستم فایل ذخیره می شوند. اکانت مدیر Replication برای دسترسی به دایرکتوریی که در آن داده ها ذخیره می شوند بایستی توسط دستور زیر داده شود:
[pre]
GRANT READ ON DIRECTORY <directory_name> TO <replication_administrative_user_schema>
[/pre]
مشخص کردن نگاشت های نوع داده ی جایگزین:
معمولا نگاشت نوع داده پیش فرض مناسب است ولی برای بسیاری از انواع داده Oracle ، شما می توانید یک نگاشت نوع داده از یک مجموعه ای از نگاشت های جایگزین در مقابل نوع داده پیش فرض انتخاب کنید. دو روش برای مشخص کردن نگاشت های جایگزین وجود دارد:
– لغو پیش فرض به ازای هر بند با استفاده از فرایند های ذخیره شده یا New Publication Wizard .
– تغییر پیش فرض بطور عمومی با استفاده از فرآیندهای ذخیره شده برای همه ی بندهای آینده (پیش فرض برای مقالات موجود تغییر داده نشده اند).
مقایسه و نگاشت نوع داده ها در پایگاه های داده ی MySQL و SQL Server 2008 :
در این بخش به تفاوتها و نگاشت بین انواع داده در پایگاه داده ی MySQL و SQL Serever 2008 می پردازیم. جدول زیر به بررسی نگاشت های نوع داده برای تبدیل ستون با انواع داده گوناگون MySQL به SQL Server2008 پرداخته است.
نوع داده در MySQL | نوع داده درSQL Server 2008 |
(TINYINT(M | tinyint |
TINYINT (1) | |
SMALLINT (M) | smallint |
MEDIUMINT (M) | int |
INT (M) INTEGER (M) | int |
BIGINT (M) | bigint |
FLOAT (P) | float(P) |
FLOAT [(P, S)] | float(24) |
DATETIME [(D)] | datetime2 |
DATE [(D)] | date |
TIME | time |
TIMESTAMP | smalldatetime |
[NATIONAL] CHAR (N) | nchar(N) |
TINYTEXT | nvarchar(255) |
MEDIUMTEXT | nvarchar(max) |
BINARY (N) | binary(N) |
TINYBLOB | varbinary(255) |
BLOB (N) | varbinary (N | max) |
SMALLINT (M) | smallint |
MEDIUMINT (M) | int |
INT (M) INTEGER (M) | int |
BIGINT (M) | bigint |
FLOAT (P) | float(P) |
مقایسه و نگاشت نوع داده ها در Access و SQL Server 2008 :
جدول زیر انواع داده ها در پایگاه داده ی Microsoft Access و نگاشت آن به انواع داده ی ۲۰۰۸ SQL Server را نشان می دهد.به شما پیشنهاد می شود مقاله ما را برای کسب اطلاعات در حوزه اکسس چیست مطالعه نمایید.
Access | SQL Server |
Text | nvarchar |
Memo | nvarchar(max) |
Byte | tinyint |
Integer | smallint |
Long Integer | int |
Single | real |
Double | float |
Replication ID (guid) | uniqueidentifier |
Decimal | float |
Date/Time | datetime |
Currency | money |
AutoNumber | int |
Yes/No (Boolean) | bit |
OLE Object | varbinary(max) |
بررسی بازه زمانی datetime درAccess و نگاشت آن به SQL Server2008:
نوع داده Date/Time در Access از بازه زمانی ۱/۱/۱۰۰ تا ۱۲/۳۱/۹۹۹۹ پشتیبانی می کند در حالیکه نوع داده ی datetime در SQL Server 2008 محدود به بازه زمانی ۱/۱/۱۷۵۳ تا ۱۲/۳۱/۹۹۹۹ می شود.
بررسی نگاشت های (Unicode (nchar, nvarchar, ntext در SQL Server :
بسته به احتیاجات برنامه کاربردی شما، ممکن است نگاشت پیش فرض نوع داده ی Text در Access از nvarchar را به varchar بخواهید تغییر دهید. نوع داده ی Varchar یک بایت را برای ذخیره سازی لازم دارد که محدود به ۲۵۶ کاراکتر می شود.
کدینگ Unicode مربوط به nvarchar از ۲ بایت برای هر کاراکتر استفاده می کند و از الفبای غیر اروپایی پشتیبانی می کند. بنابراین اگر برنامه کاربردی شما نیازی به مجموعه ی کاراکترهای گسترده ندارد، بهتر است از nvarchar استفاده ننمایید.
خالی از لطف نیست اگر برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله یونیکد چیست را نیز مطالعه بفرمایید.
مدیریت مقادیر Null، رشته های با طول صفر و منطق سه ارزشی:
Access و SQL Server هردو از مفاهیم Null و رشته های با طول صفر پشتیبانی می نمایند و اکثر مواقع اشکال و مناقشات بر سر چگونگی استفاده ی Null در برنامه های کاربردی پایگاه داده است. در منطق سه ارزشی، یک مقایسه می تواند هر یک از ارزش های زیر را نتیجه دهد:
– True
– False
– Unknown(null)
در SQL Server ارزش Null بعنوان Unknown تصور می شود. در Expression ها یی که از عملیات ریاضی در آنها استفاده می شود، اگر هر یک از عملوند ها ارزش Null داشته باشند، نتیجه Null خواهد شد. Microsoft توصیه می نماید از استفاده ی ارزش های Null در جداول خودداری کنیم ، زیرا جستارها و بروزرسانی ها را پیچیده می نماید.
بررسی ارزش های Boolean ، Bit و True:
در Access ارزش های Boolean یا همان بله/خیر مانند ارزش ها برای متغییر های Boolean در VBA که بصورت ۰ و ۱- است استفاده می شود. نوع داده ی bit در SQL Server از ارزش های ۰ و ۱ استفاده می نماید. در هنگام نگاشت از Access به ستون مربوط به نوع داده ی bit در SQL Server، هر کدی که ارزش True داشته باشد به مقدار ۱- نگاشت می شود و شما یک پیام خطای منطقی دریافت خواهید کرد. شما دو انتخاب دارید: ۱- ستون نوع داده مذکور را به ستون نوع داده ی smallint نگاشت کنید یا منطقی که بسته به ارزش True که معادل ۱- است را اصلاح کنید. ۲- اگر منطق شما از ارزش False استفاده می نماید، می توانید به ستون نوع داده ی tinyint در SQLServer نگاشت کنید.