مقایسه دیتابیس sql با دیگر دیتابیس ها از لحاظ data storage در Sql Server 2008
واحد اصلی ذخیره سازی داده ها ، پایگاه داده است ، که مجموعه ای از جداول با ستونهای تعریف شده است. جداول یا شاخص های پایگاه داده معمولا به یکی از اشکال مختلف مانند Flat files ,ISAM,Heaps ,Hash buckets ,B+ Trees در هارد دیسک ذخیره می شوند.
سایتهای داینامیک مدرن به یک یا چندین پایگاه داده برای ذخیره مقالات و دیگر محتواها ، اطلاعات مربوط به کاربران ، اطلاعات تماس ، تبلیغات و غیره نیاز دارند. فضایی که توسط یک پایگاه داده در سرور مشغول می شود فضای ذخیره سازی پایگاه داده نامیده می شود.
SQL Server چه داده هایی را پشتیبانی می کند؟
SQL Server انواع مختلفی از داده ها را پشتیبانی می کند که شامل Integer ، Float ، Decimal ، Char ، Varchar ، binary و Text می شوند. SQL Server همچنین قابلیت تعریف انواع داده توسط کاربر و استفاده از آن را نیز دارا می باشد.
یک پایگاه داده می تواند حداکثر شامل ۲۳۱ شیء باشد و همچنین ظرفیت فایلهای سیستم عاملی با حداکثر فضای ۲۲۰ ترابایت را دارا است. داده ها در پایگاه داده در فایل داده اولیه با پسوند .mdf ذخیره می شوند. فایل داده ثانویه با پسوند .ndf شناخته می شود ، که برای ذخیره ابرداده اختیاری استفاده می شود. فایلهای لاگ با پسوند .ldf شناخته می شوند.
[irp posts=”۹۲۹۷″ name=”مقایسه کاربردی SQL Server 2008 و SQL Server 2008 R2″]
در پایگاه داده MySQL مکانیزم های مختلفی جهت ذخیره سازی داده ها و اطلاعات مورد نظر وجود دارد. به طور نمونه MySQL از ساختار ISAM/My ISAM استفاده می کند که هم اکنون مکانیزم پیشرفته InnoDB نیز بدین منظور ارائه شده است.
اوراکل داده ها را در حالت منطقی به صورت فضای جدول مانند و در حالت فیزیکی در فایلهای داده ای ذخیره می کند. فضاهای جدولی می توانند شامل انواع مختلفی از بخش های حافظه باشند. مانند : بخشهای داده ، بخشهای فهرست و … . این بخشها به نوبه خود شامل یک یا چندین پسوند هستند. پسوندها گروهی از دسته بندی داده ای به هم پیوسته را تشکیل می دهند. این دسته بندی داده ای واحدهای اصلی ذخیره سازی داده ها را می سازند.
