انتخاب سرور مناسب

حافظه پنهان یا کش در پردازنده معمولا متشکل از چند لایه است و وظیفه کاهش تاخیر دسترسی پردازنده به حافظه RAM را دارد، به عبارتی وظیفه کش این است که تا حد امکان داده‌هایی که مکررا مورد استفاده قرار می‌گیرند را به شکلی در این لایه‌ها نگه دارد تا پردازنده مجبور نباشد آنها را مجدد از حافظه RAM بخواند. حافظه کش بسیار سریعتر از حافظه RAM است و به صورت تجربی افزایش دو برابری آن می‌تواند حدود ۵ درصد عملکرد پردازنده را افزایش دهد.

در پردازنده‌های جدید شما در یک پردازنده فیزیکی مستقل می‌توانید چندین هسته جدا داشته باشید.افزایش تعداد هسته ها این امکان را به پردازنده می‌دهد تا بتواند همزمان برنامه‌های چند گانه‌ای را پردازش کند. افزایش تعداد هسته پردازنده می‌تواند میزان تاخیر پردازش را کاهش داده و بهره‌وری پردازشگر را افزایش دهد. علاوه بر این برخی مادربورد‌های سرور این امکان را دارند تا بتوان دو پردازشگر فیزیکی مستقل بر روی آنها نصب کرد. در این حالت شما سروری خواهید داشت با دو پردازنده فیزیکی جدا بطوری که هر کدام از آنها می‌تواند دارای چند هسته باشد. بطور کلی افزایش دو برابری تعداد پردازنده‌های فیزیکی می‌تواند تا ۵۰ درصد سرعت پردازش را بهبود بخشد، و در نهایت کارکرد کلی سرور بطور متوسط تا ۲۵ درصد افزایش خواهد یافت.

سرعت پردازش یک پردازنده به میزان فرکانس آن بستگی دارد و مشخص کننده این است که پردازنده دستورات را با چه سرعتی اجرا می‌کند. هر چه مقدار فرکانس پردازنده بیشتر باشد فرامین بیشتری را می‌تواند در یک ثانیه اجرا کند. سرعت پردازنده بر اساس گیگاهرتز (GHZ) اندازه‌گیری می‌شود. به عنوان نمونه در پردازنده‌های دوهسته‌ای، به ازای افزایش فرکانس به میزان ۰/۲ گیگاهرتز ، حدود ۱۰٪ باعث افزایش عملکرد پردازشی سرور خواهد شد.

این تکنولوژی با تعریف هسته‌های منطقی پردازش به ازای هر هسته فیزیکی ۲ هسته منطقی به سیستم عامل معرفی می‌کند لذا اطلاعات بیشتری به پردازنده فرستاده می‌شود و دستورات به صورت تناوبی با یک هسته پردازش می‌شوند. این تکنولوژی به یک هسته مجزای پردازنده اجازه می‌دهد تا پردازش‌ها را در دو پردازنده مجازی بصورت موازی مدیریت کند.

جدا از تمامی فاکتورها، هر نسل از پردازنده با بهبود‌هایی در معماری‌های گذشته همراه است تا ضمن افزایش عملکرد نواقص نسل‌های قبلی را کاهش دهد. این بهبود‌ها با کاهش تاخیر و افزایش توان عملیاتی در بخش‌های مختلف پردازش همراه است. لذا نوع معماری و تکنولوژی پردازنده عامل بسیار مهمی در انتخاب پردازنده مناسب برای سرور است.

انتخاب بین SATA و SAS یکی از مهمترین مواردی می‌باشد که در انتخاب سخت افزار یک سرور می‌بایست در نظر گرفت. SATA یا Serial ATA مخفف Serial Advanced Technology Attachment می‌باشد که نسل بعدی رابط باس کامپیوتر در مقابل رابط موازی ATA می‌باشد. SAS یا Serial Attached SCSI بسیار سریعتر و در حال حاضر رابط گران قیمت‌ تر می‌باشد. به علت اینکه درایوهای SAS می‌توانند بسیار سریعتر چرخ داشته باشند (تا ۱۵۰۰۰ دور در دقیقه) به نسبت درایو های SATA (عموما سرعتی ۷۲۰۰ دور در دقیقه ای دارند) از سرعتی حدودا ۲ برابر بیشتر برخوردارند.
درایورهای SATA حجم بالاتر و قیمت مناسب‌تری به نسبت SAS دارند اما با وجود اینکه SATA از نظر هزینه‌ای به صرفه‌تر از SAS می‌باشد، اما برای سرورها با وجود اینکه معمولا حجم زیاد مورد نیاز نیست، بهتر است از SAS استفاده شود. به صورت مختصر اگر بخواهیم جواب سوال " SATA بهتر است یا SAS ؟" را بدهیم می‌توان گفت SATA برای کامپیوترهای رومیزی و SAS برای سرورها بهترین انتخاب می‌باشند. ویژگی بارز درایورهای SATA ظرفیت بالای حافظه با قیمت‌های اقتصادی و نقطه قوت SAS سرعت بالای آن است.

معرفی و مقایسه ی SSD و HDD

SSD از نظر کارکرد همان کاری را انجام می‌دهد که یک هارد درایو انجام می‌دهد اما داده‌ها در قطعات الکترونیکی متصل بهم ذخیره می‌شوند که حتی پس از قطع شدن برق نیز فایل ها حفظ می‌شوند.

HDD ها درایوهای سنتی مغناطیسی ذخیره‌سازی اطلاعات می‌باشند. در این نوع دیسک‌ها می‌بایست هدهای خواندن/نوشتن هنگام چرخش صفحه‌ی مغناطیسی به داده‌ها دسترسی داشته باشند.

از نظر هزینه SSD ها بسیار گران تر از هارد درایوها می‌باشند. با توجه به اینکه هارد درایوها از تکنولوژی قدیمی استفاده می‌کنند این تفاوت قیمت برای سال‌های آتی باقی خواهد ماند.

با وجود اینکه SSD ها تا ۴ ترابایت هم عرضه شده‌اند اما بسیار نادر و گران قیمت می‌باشند. معمولا در کامپیوترهای امروزی حافظه‌ای بین ۵۰۰ گیگابایت تا ۱ ترابایت استفاده می‌شود در حالیکه به علت قیمت بالای SSD این ظرفیت‌ها به میزان ۱۲۸ گیگابایت نازل شده‌اند.

در این قسمت است که نقش SSD ها پررنگ می‌شود. یک کامپیوتر مجهز به SSD می‌تواند در کمتر از ۱ دقیقه و حتی در برخی مواقع چند ثانیه بوت شود. یک هارد درایو نیاز به زمانی دارد تا به چرخش درآمده و به قسمتی چرخش کند که داده در آن ذخیره شده این پروسه باعث کندی بسیار زیاد هارد درایوها می‌شود.

به علت ماهیت هارد درایوها، این نوع دیسک‌ها هنگام کار با فایل‌های حجیم بهتر عمل می‌کنند. علت این مورد نیز آن است که دیسک در حال چرخش با یک سری حرکت پشت سر هم می‌توانند اطلاعات را که در یک راستا قرار دارند بخواند. هنگامیکه هارد درایوها پر می‌شوند ممکن است باعث شود که داده‌های بزرگ به صورت تکه تکه در دیسک پخش شوند که این منجر به بروز موردی با نام Fragmentation می‌شود. SSD ها این مشکل را نداشته و به علت اینکه هد فیزیکی را ندارند داده‌ها می‌توانند هرجایی ذخیره شوند بدون اینکه در عملکرد SSD تاثیری بگذارند.

SSD هیچ قسمت متحرکی ندارد بنابراین احتمال اینکه داده‌های شما را سالم نگهدارد می‌تواند بیشتر از هارد درایوها باشد زیرا در هارد درایوها به علت ماهیت فیزیکی بودن آنها در هنگام وقوع ضربه با شوک‌‌‌های فیزیکی مشکلات سخت افزاری برای آنها پیش بیاید.

هارد درایوها بیشتر در دسترس بوده و در سیستم‌های قدیمی استفاده می‌شوند اما محبوبیت SSD ها در حال افزایش روز افزون بوده و در آینده‌ی نزدیک می‌توانند به صورت کامل جای هارد درایوها را بگیرند.

به علت اینکه هارد درایوها قطعات مغناطیسی و چرخشی دارند، محدودیتی در کوچکی اندازه‌ای که می‌توان آنها را ساخت وجود دارد در حالیکه SSD ها به علت الکترونیکی بودن می‌توانند در اندازه‌های به نسبت کوچکتری ساخته شوند.

حتی جدیدترین و سریعترین هارد درایوها نیز اندکی نویز تولید می‌کنند در حالیکه SSD ها به علت اینکه مکانیکی نیستند در واقع هیچ صدایی تولید نمی‌کنند.